Aanjager Amsterdams broedplaastbeleid Als trekker van Het Gilde van Werkgebouwen aan het IJ, heeft Eva het cultuurbeleid van de gemeente sterk beïnvloed. Onder druk van een tiental gildepanden is in 2002 een gemeentelijk Broedplaatsenbeleid van start gegaan met een passend budget en een normale zakelijke verstandhouding tussen cultuurpanden, autonome kunstenaars, gemeente en vastgoedeigenaren.
Subsidie-infuus Echter, na 20 jaar broedplaatsenbeleid zijn de institutionalisering, het toenemend aantal (anti-kraak) bemiddelingsbureaus met ‘urban’ als voorvoegsel in de bedrijfsnaam, de doorstroom-retoriek en het overwegend tijdelijke karakter van het fenomeen broedplaatsen als aanjager van stadsontwikkeling (gentrificatie) Eva een doorn in het oog.
Het broedplaatsenbeleid is dan ook aan duidelijke herziening toe en zal zich volgens Eva dienen te richten op een meer duurzame aanpak en lobby voor een maatschappelijk huur- en grondprijsbeleid (vergelijk met sociale huur voor woningen) voor culturele en maatschappelijke organisaties zodat deze zelf hun broek op kunnen houden en voor hun voortbestaan niet op het subsidie-infuus zijn aangewezen.
