Het Gilde van Werkgebouwen aan het IJ

Antwoord op cultuurverschraling in Amsterdam
De oprichting van belangenvereniging Het Gilde van Werkgebouwen aan het IJ was een reactie op het streven van de gemeente Amsterdam naar een zogenaamde Manhattan aan het IJ. Samen met een consortium van projectontwikkelaars en banken wilde de gemeente de IJ-oevers vol zetten met kantoren. Het Gilde wilde de cultuurverschraling in Amsterdam op een constructieve manier tegengaan.

De Stad als Casco
In het manifest De Stad als Casco formuleerde het Gilde haar pleidooi voor een regeneratieproces waarbij de gebruikers de ontwikkeling van hun omgeving mede bepalen. Het Gilde heeft in Amsterdam talloze bewonersinitiatieven en cultuurorganisaties bijgestaan bij het realiseren van hun broed- en/of vrijplaats.

Aanjager Broedplaatsbeleid
Eva is sinds 1997 nauw betrokken bij het Gilde, als gebruiker van meerdere Gildepanden én als pleitbezorger van het stad-als-casco gedachtegoed. Zij verzorgde de woordvoering, coördineerde hoorzittingen en culturele manifestaties. In het contact met de gemeente was Eva verantwoordelijk voor de lobby die geleid heeft tot het broedplaatsenbeleid. In 2006 werd zij voorzitter van het Gilde. Bekende gildepanden zijn Pakhuis Wilhelmina, Ruigoord, Nieuw en Meer, Het Veem en Eva’s Kunststad in de scheepsbouwloods op de NDSM-werf.